Literair evenement: De boekenbeurs

Dit jaar heb ik voor de allereerste keer in mijn eentje de beukenbeurs bezocht. Voordien deed ik dit altijd in het gezelschap van vrienden, maar dat is toch niet de ideale manier om rustig het boekenaanbod te bekijken. Nu moest ik immers geen rekening houden met anderen (“Gaan we naar huis”, “Ik wil iets eten”, “Hier zijn we toch al geweest”, …), maar kon ik gewoon lekker doen wat ik zelf wou en mijn eigen tempo bepalen. Zoals elk jaar heerste er ook nu weer een gezellige sfeer op de boekenbeurs. Ik geloof dat ik minstens tien keer de hele expo ben rondgelopen en nog zag ik telkens weer boeken die me aanspraken en ik voordien nog niet gezien had.

Er waren weer talloze uitgeverijen vertegenwoordigd, waaronder ook Lannoo. Elk jaar opnieuw kan je deze uitgever terugvinden in Hal 3, waar het minstens één derde van de zaal in beslag neemt. Lannoo is een veelzijdige uitgeverij en dat merk je aan de soorten boeken die ze aanbieden. Er is voor ieder wat wils, want er zijn verschillende thema’s te onderscheiden zoals historische werken, toeristische boeken, thrillers, detectives, fantasy, kinderboeken, etc. Het is duidelijk dat Lannoo iedereen wil bereiken en dat is ook duidelijk te merken aan het aantal bezoekers van de stand: het is hier soms echt duwen en dringen om ergens voorbij te geraken, terwijl andere standen (bijvoorbeeld P uitgeverij) slechts een specifiek publiek aantrekken en hierdoor nauwelijks de grote massa lokken.

Nochtans speelt Lannoo ook in op de populaire genres en tendensen. Zo is er een volledig deel gewijd aan fantasy en thrillers. Eén boek van dit genre werd ook prominent in de kijker gezet, namelijk Het Koekoeksjong van Robert Galbraith alias J.K. Rowling. Speciaal voor dit boek was er een grote affiche aangebracht aan de muren van de stand en lagen er stapels boeken helemaal vooraan. Ik moet eerlijk toegeven dat dit een zeer goede verkoopstrategie is, want de aandacht van voorbijgangers werd hier naartoe gezogen. Het boek wist ook mijn aandacht te grijpen: vooral de cover en de auteur spraken me zeer hard aan.

Zoals ik in bovenstaande alinea reeds vermeld heb, kent het fantasygenre een enorme groei. Een groot deel van de uitgeverijen stelt het genre dan ook zeer duidelijk tentoon. Maar het genre dat overal (maar dan ook echt overal!) terug te vinden is, zijn de kookboeken. Duizenden kookboeken van bekende en minder bekende koks (bijvoorbeeld Jeroen Meus, Jamie Oliver, …) worden bij elke uitgeverij aangeprezen. Het was bijna onmogelijk om een stand te passeren waar er geen kookboek te vinden was. Daaruit blijkt nog maar eens hoe belangrijk de Vlamingen een goede en lekkere maaltijd vinden. Ik heb het gevoel dat er hier nog meer aandacht op gevestigd wordt dan vroeger en dat het succes van deze kookboeken zelfs nog jaren kan blijven duren.

Lezing

Het was oorspronkelijk mijn bedoeling om een lezing over jeugdliteratuur bij te wonen, maar helaas stond er deze dag geen op het programma. Daarom heb ik gekozen om een interview met David Van Reybrouck bij te wonen. Deze auteur kende in 2010 nationale faam dankzij zijn boek Congo. Ondanks het feit dat ik dit boek nog niet gelezen heb, leek het me toch interessant om eens naar deze man te luisteren. Hij is tenslotte zeer geïnteresseerd in geschiedenis en politiek, twee onderwerpen die mij ook aanspreken.

De interviewster van dienst was Ann Peutemans. Zij stelde vragen over het nieuwe boek van Van Reybrouck, namelijk Tegen verkiezingen. In dit boek neemt Van Reybrouck de Belgische politiek onder de loep. Daarin doet hij overigens heel wat gedurfde uitspraken en houdt hij een pleidooi om ons democratisch systeem door loting te laten bepalen. In eerste instantie lijkt dit misschien een vreemde visie, maar dankzij de goede vragen van de interviewster slaagde Van Reybrouck erin om zijn standpunten glashelder uit de doeken te doen.

We weten allemaal dat onze Belgische politiek een aantal crisissen achter de rug heeft. En zelfs nu alles opgelost lijkt te zijn, zijn er nog steeds spanningen die zorgen voor oeverloze discussies zowel binnen als buiten de verschillende partijen. Om het met de woorden van Van Reybrouck te zeggen: “Onze democratie raakt steeds meer in het slop”. Door de Belgen na te laten denken over een nieuw systeem bij de verkiezingen hoopt Van Reybrouck onze democratie een nieuw elan te geven. Het lotingsysteem houdt in dat er bij een nieuwe verkiezing steeds nieuwe burgers geloot worden die dan binnen een beperkte tijd beslissingen moeten nemen. Door steeds nieuwe mensen uit te loten, bereikt de politiek een veel groter publiek en houdt er zich niet langer een ‘elite’ met politiek bezig. Bovendien is het systeem door loting nog niet zo ongebruikelijk, want het werd al in vroegere steden en rijken, zoals Athene, de republiek Venetië en Firenze, toegepast en met resultaat.

Ik vond het enerzijds wel een interessante lezing, anderzijds moest ik mezelf af en toe dwingen om mijn gedachten erbij te houden, want het interview duurde naar mijn gevoel net iets te lang. Hierdoor was er op het einde van het interview te weinig tijd voor de mensen in de zaal om nog extra vragen te stellen, wat enkele luisteraars kennelijk zeer jammer vonden. Desondanks vond ik het een leuke ervaring: ik had voordien nog nooit een lezing op de boekenbeurs bijgewoond. Ik ben van plan om dit in de toekomst zeker nog eens te doen, maar dan eens over een ietwat luchtiger onderwerp.