Ogen van tijgers - Tonke Dragt    ★

Korte inhoud

Kunstschilder Jock Martijn is een ex-planeetonderzoeker op Venus. Door omstandigheden werd hij jaren geleden uit deze functie ontslagen en moest hij terugkomen naar de aarde. Daar werkt hij nu als begeleider in een creatief centrum waar jonge delinquenten hun taakstraf moeten uitvoeren. Wanneer een ruimteschip met vroegere collega’s terugkeert van Venus, wacht Jock vol spanning af: hij voelt dat er iets bijzonders staat te gebeuren, want in de dagen voor de landing van ruimteschip Avondster gebeuren er mysterieuze dingen. Zo ziet Jock telkens weer ogen van tijgers voor zich en is hij ervan overtuigd dat hij wordt bespioneerd.

Tijd en ruimte

Het verhaal speelt zich af in de verre toekomst. Hoewel de lezer geen echte datum te weten komt, kan hij vermoeden dat dit zich tenminste in de 22^e (of later) afspeelt, want de mens is op dat moment in staat om het weer te beheren en op Mars en Venus te gaan wonen. Daarnaast is de mens er ook in geslaagd om de oerwouden te vernietigen waardoor de tijgers zijn uitgestorven. Het verhaal speelt zich heel de tijd op aarde af, meer bepaald in de fictieve stad Nieuw-Babylon.

Hoofdthema

Heel het verhaal is gehuld in een waas van mysterie. Zo wordt Jock geplaagd door onheilspellende gedachten en gevoelens. Hoewel hij zijn angsten niet concreet kan benoemen, weet hij zeker dat het iets te maken heeft met een recente ontdekking op Venus. Nadien wordt duidelijk dat het te maken heeft met de gave van het gedachtenlezen, waar Jock blijkbaar zelf ook aanleg voor heeft. Wanneer Jock zijn talent begint te ontdekken en te ontplooien, beseft hij dat dit tegelijkertijd zegen en vloek is, want andere mensen zien Jock als een bedreiging.

Appreciatie

Persoonlijk stelde het boek me zeer teleur. Nochtans begon het zeer goed en had ik hoge verwachtingen. Helaas werden die niet ingelost. Het was saai, langdradig, vreemde conversaties en zinsbouw zorgden ervoor dat ik me echt door het boek heb moeten slepen. Tijdens het lezen merkte ik ook verschillende typefouten op in het boek wat na een tijdje begon te irriteren.

Hetgene wat me mateloos geërgerd heeft was het ontbreken van spanning of een rode draad in het verhaal. Tot in de helft van het boek zit de lezer nog vol spanning te wachten op de bekendmaking van de ontdekking op Venus, maar wanneer het dan eenmaal zover is, doet de auteur er nadien niets meer mee. Bovendien is het hoofdpersonage al zeer snel op de hoogte van spionagepraktijken en wie hiervoor verantwoordelijk is. Op een klein gesprek met deze vijand na, blijft de confrontatie tussen held en antiheld uit.

Misschien lag het ook wel aan de editie van het boek (Jonge Lijsters uitgave) maar ik had de indruk dat de revisie van dit jeugdboek niet zo nauwkeurig gebeurd is (zoals ik reeds vermeld heb, stonden er nog talrijke foutjes in). Naast dit alles vind ik ook de lay-out van de tekst bijzonder verwarrend. Flarden conversaties lopen over in elkaar, zinnen worden niet afgemaakt en de zinnen staan nu eens cursief, dan weer recht gedrukt. Het is me wel duidelijk geworden dat de cursieve zinnen voor de gedachten staan, maar zelfs dan heb ik sommige passages twee of driemaal moeten herlezen omdat ik de conversatie in zijn geheel niet snapte.

Een laatste opmerking is de relatie tussen Jock en zijn halfzus Anna. Het is vanaf het begin duidelijk dat deze twee erg veel van elkaar houden, maar al snel blijkt dat dit ‘houden van’ meer is dan gewoon broeder- en zusterliefde. Op het einde van het verhaal gaan ze zelfs samen wonen en moet Jock Anna beloven dat hij haar is meeneemt naar het blinkende bed (een voorwerp dat in de kelders van het creatieve centrum staat), wat ik nogal vreemd en onnatuurlijk vind.

Kortom geef ik Ogen van tijgers slechts een ster. Het heeft me absoluut niet weten overtuigen en ik heb het gevoel dat er heel het verhaal eigenlijk niets gebeurd is dat echt de moeite waard is om te vertellen. Ik denk dat als de auteur iets meer spanning had toegevoegd of enkele losse verhaallijnen beter met elkaar had verbonden, ik het zeker een goed boek had gevonden. Helaas ben ik nu niet geneigd om dit boek aan anderen aan te raden.